Δήλωση ανάληψης των καθηκόντων στην Δ.Α.Ε.ΠΕ.Χ ΑΕ.

http://eviavima.blogspot.com/2018/09/eviavima_53.html?m=1

Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου(πηγη:Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του ΠΟΝΤΟΥ που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεοτουρκων  κατά την περίοδο 1914-1923^[1]. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 213.000-368.000 Ελλήνων^[2][3]. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα. Τα γεγονότα αυτά αναγνωρίζονται επισήμως ως γενοκτονία από το Ελληνικό Κράτος και την Αυστραλία^[4] αλλά και από διεθνείς οργανισμούς όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.
Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες. Η γενοκτονία ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα. Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε ήταν ο ξεριζωμός, η εξάντληση στις κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, και τα στρατόπεδα θανάτου στην έρημο.
Η διεθνής βιβλιογραφία και τα κρατικά αρχεία πολλών χωρών βρίθουν μαρτυριών για το ειδεχθές έγκλημα, που διαπράχθηκε εναντίον του Ελληνικού λαού. Η Γενοκτονία των Ελλήνων πραγματοποιήθηκε παράλληλα με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλ. των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Κατόπιν εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία το 1994, και ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».

Για το ελληνικό πληθυσμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Μικρά Ασία και Ανατολική Θράκη από την Άνοιξη του 1914 μέχρι το 1923, ο Αριστοκλής Ι. Αιγίδης στο σημαντικότατο βιβλίο που έγραψε για το προσφυγικό ζήτημα "Η Ελλάς χωρίς τους πρόσφυγας" (Αθήνα 1934) τονίζει ότι «1.200.000 ψυχές αποτελούν τον τραγικόν εις ανθρώπινας απώλειας απολογισμόν του αγώνος». Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών και διδάσκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, τονίζει ότι «μιλάμε για πάνω από 800.000 Έλληνες». Στις 20 Μαρτίου 1922, ο Άγγλος διπλωμάτης Ρέντελ συνέταξε ένα μνημόνιο για τις τουρκικές ωμότητες σε βάρος των χριστιανών από το 1919 κι έπειτα. Στο προοίμιο αυτού του μνημονίου διαβάζουμε:

«Η επίτευξη της ανακωχής με την Τουρκία, στις 30 Οκτωβρίου 1918, φάνηκε να επέφερε μια προσωρινή παύση των διωγμών των μειονοτήτων εκ μέρους των Τούρκων, που διαπράχθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Στην επιδίωξη αυτών των διωγμών, είναι γενικώς αποδεκτό ... ότι πάνω από 500.000 ‘Έλληνες εξορίστηκαν, εκ των οποίων συγκριτικώς ελάχιστοι επέζησαν...»^[5].

Πριν από τον όρο "Γενοκτονία" υπήρχε ο όρος "Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας". Πρόβλημα στη δίκη των γενοκτόνων μπορεί να υπάρξει με το νομικό όρο "nullum crimen nulla poena sine lege", δηλαδή δίχως προϊσχύοντα νόμο δεν υπάρχει έγκλημα ούτε ποινή. Ο όρος της Γενοκτονίας δεν υπήρχε την εποχή εκείνη, έτσι η τιμωρία και καταδίκη εκείνων τίθεται υπό ερωτηματικό. Το ποινικό Δίκαιο, για να εξασφαλίσει τη δίκαιη μεταχείριση των κατηγορουμένων δεν μπορεί να δράσει αναδρομικά. Από την άλλη άποψη όμως σε όλα τα νομικά πλαίσια υπήρχε η τιμωρία της δολοφονίας.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο», ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα. Επίσης, στο 1998 η Βουλή ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη «της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρας εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος».
Στο Δεκέμβριο 2007 η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (International Association of Genocide Scholars ή IAGS) αναγνώρισε επίσημα τη γενοκτονία των Ελλήνων, μαζί με την γενοκτονία των Ασσυρίων, και εξέδωσε το εξής ψήφισμα^[6]:

«ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και ευαπόδεικτα προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες,
ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η Οθωμανική γενοκτονία εναντίον των μειονοτικών πληθυσμών κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρουσιάζεται συνήθως ως γενοκτονία εναντίον μόνο των Αρμενίων, με λίγη αναγνώριση των ποιοτικά παρόμοιων γενοκτονιών, εναντίον άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης των Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας, μεταξύ των έτων 1914 και 1923, συνιστούν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Έλλήνων της Ανατολίας.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ η Ένωση να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες εναντίον αυτών των πληθυσμών, να ζητήσει επίσημα συγγνώμη, και να λάβει τα κατάλληλα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση (μη επανάληψη).»

Οι τουρκικές κυβερνήσεις αρνούνται πως υπήρξε γενοκτονία και τοποθετούν επισήμως το θάνατο των Ελλήνων στα πλαίσια των ευρύτερων απωλειών του πολέμου, του λιμού ή άλλων κοινωνικών αναταράξεων.^[1].

Ανακοινωση για τις Πανελλαδικες εξετασεις

Με την ευκαιρία της έναρξης των φετινών πανελλαδικών εξετάσεων θα θέλαμε να εκφράσουμε τις ειλικρινείς και εγκάρδιες ευχές μας σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες του νομού μας καλή επιτυχία.
 

Επίσης θέλουμε να χαιρετήσουμε την απόφαση για την αναστολή των κινητοποιήσεων των καθηγητών και την ταυτόχρονη ομαλή διεξαγωγή των πανελλαδικών εξετάσεων.
 

Έχουμε σαν Νεολαία Πασοκ Ευβοίας επανειλημμένος τονίσει τα προβλήματα που αντιμετωπίσει τόσο η πρωτοβάθμια όσο και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και είμαστε σίγουροι πως μετά το πέρας των πανελλαδικών εξετάσεων θα βρεθεί η λύση με γνώμονα τον σεβασμό στο λειτούργημα που δάσκαλοι και οι καθηγητές επιτελούν και τον ταυτόχρονο απόλυτο σεβασμό στις ανάγκες του μαθητή.

Καλή επιτυχία και δύναμη στους μαθητές μας σε αυτόν τον επίμονο αγώνα που καταβάλλουν και έχουν ως συνοδοιπόρους και αρωγούς το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας και τους γονείς τους.

Για την Νεολαια Πασοκ Ευβοιας

ο Γραμματεας 

Χαραλαμπος Καραβας

Νίκος Παππάς Ο άνθρωπος που έγραψε τη δική του σελίδα στην ιστορία

Η Ελλάδα και η ΕΥΒΟΙΑ αποχαιρετά αυτή την ώρα μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, τον ναύαρχο Νίκο Παππά. 

Ο Νίκος Παππάς ήταν ένας από τους πρωτεργάτες στο Κίνημα του Ναυτικού το οποίο εκδηλώθηκε τον Μάιο του 1973 και αποτέλεσε τη σημαντικότερη αντίσταση κατά της Χούντας ως τότε.

Ο Νικόλαος Παππάς γεννήθηκε το 1930 στην Κύμη της Εύβοιας και σπούδασε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στη Σχολή Ναυτιλίας και Κατευθύνσεως του Βρετανικού Ναυτικού και στη Σχολή Πολέμου και Αμύνης του ΝΑΤΟ Ρώμης.
Το 1963, υπηρέτησε ως υπασπιστής ΥΕΘΑ έως το 1965.
Το διάστημα 1971-1972, διετέλεσε διοικητής της Σχολής Υπαξιωματικών.
Στις 25 Μαΐου 1973, ως κυβερνήτης στο αντιτορπιλικό «Βέλος» και ενώ το κίνημα είχε ήδη προδοθεί, ο Νίκος Παππάς αποφάσισε να αποχωρήσει από την άσκηση του ΝΑΤΟ στην οποία συμμετείχε και να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ιταλία. Εκεί αγκυροβόλησε περίπου 3,5 ναυτικά μίλια ανοικτά των ακτών του Fiumicino.
Τρεις σημαιοφόροι αποβιβάστηκαν στην ακτή με τη βοήθεια φαλαινοθηρικού και κατευθύνθηκαν στο αεροδρόμιο του Fiumicino. Από εκεί κάλεσαν όλα τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων ενημερώνοντας για την κατάσταση στην Ελλάδα. Η πράξη προκάλεσε διεθνές ενδιαφέρον για την κατάσταση στην Ελλάδα. Ο καπετάνιος, έξι αξιωματικοί και είκοσι πέντε υπαξιωματικοί παρέμειναν στο εξωτερικό ως πολιτικοί πρόσφυγες.
Το κίνημα κατέφερε μεγάλο πλήγμα στη χούντα, ανανεώνοντας την αντίσταση και δημιουργώντας αίσθηση στο εξωτερικό κάνοντας την ανταρσία του Βέλους, πρωτοσέλιδο από την Ευρώπη μέχρι την Ιαπωνία.
Τότε ο Νίκος Παππάς συνελήφθη ως πρωταίτιος των γεγονότων. Το αντιτορπιλικό Βέλος λειτουργεί σήμερα ως ναυτικό μουσείο, αγκυροβολημένο στο Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης στον Φαληρικό Κόλπο στην Αθήνα.
Το 1974, μετά την πτώση της δικτατορίας, διετέλεσε διευθυντής Διοικήσεως Ναυστάθμου Σαλαμίνας για έναν χρόνο.
Το 1976, υπηρέτησε ως διευθυντής Πολεμικής Σχεδιάσεως ΓΕΝ και Ακόλουθος Αμύνης στην Μεγάλη Βρετανία έως το 1979.
Την περίοδο 1979-1980, ήταν διοικητής Ταχέων Σκαφών και από το 1980 έως το 1981, διοικητής αντιτορπιλλικών και Υπαρχηγός Ναυτικού.
Το 1981, ανέλαβε τη Διοίκηση Ναυτικής Εκπαίδευσης και το 1982, επιλέχτηκε ως Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, θέση στην οποία παρέμεινε ως το 1986.
Συμμετείχε ως υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Ιωάννη Γρίβα (1989) και στην οικουμενική του Ξενοφώντα Ζολώτα (1989-1990).
Ήταν παντρεμένος με την Χαρίκλεια Παπαναστασίου με την οποία απέκτησαν δύο γιους.

Νίκος Μπαράκος: Οι ευθύνες πρέπει να αναζητηθούν σε υπηρεσιακό και σε όποιο άλλο επίπεδο βρίσκονται

Είναι προφανές ότι η απόφαση για την έγκριση της άδειας καύσης του RDF από την ΑΓΕΤ είναι επιεικώς απαράδεκτη, ιδιαίτερα δε όταν αυτή συμπίπτει χρονικά με το κλείσιμο του εργοστασίου της Χαλκίδας.
 Οι ευθύνες πρέπει να αναζητηθούν σε υπηρεσιακό και σε όποιο άλλο επίπεδο βρίσκονται. Προσωπικά παραμένω σε όσα αποφάσισε το περιφερειακό συμβούλιο στην τελευταία συνεδρίαση και αφορούν στην υποστήριξη των εργαζομένων του εργοστασίου της Χαλκίδας μέσα από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που από κοινού με το σωματείο συμφωνήθηκαν.

ΜΠΑΡΑΚΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Θέλω μέσα από την κάρδια μου να ευχαριστήσω όλους  τους νέους και τις νέες του κινήματος που την Κυριακή προσήλθαν στις κάλπες  για την ανάδειξη των αντιπροσώπων στο συνέδριο .

 

Η εκλογή 22 νεολαίων στο συνέδριο του Πα.σο.κ. και 31 νεολαίων στο συνέδριο της νεολαίας αποδεικνύει για ακόμη μιας φορά ότι η Νεολαία Πα.σο.κ  Εύβοιας  ήταν και παραμένει από τις πιο ισχυρές  πανελλαδικά.

 

Σε συνθήκες εκλογικής συρρίκνωσης του πολιτικού μας φορέα, του ΠΑΣΟΚ, μετά από τα εκλογικά αποτελέσματα τόσο της 6^ης Μαΐου όσο και της 17^ης Ιουνίου 2012, η Νεολαία ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποτελέσει το πολιτικό όχημα, που θα δώσει τον αγώνα να ξανακερδίσει η Παράταξη μας την εμπιστοσύνη κυρίως  της Νέας Γενιάς και να εμπνεύσει τους νέους ανθρώπους, που θέλουν να μείνουν στην χώρα μας και να χτίσουν την Ελλάδα της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας.

 

Για την ΝΕΟΛΑΙΑ ΠΑΣΟΚ ΕΥΒΟΙΑΣ

Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΡΑΒΑΣ

Πιο παρακμή πεθαίνεις…….

Ανακοινωση για το Σχέδιο "Αθηνά" του υπουργειου παιδειας και οι επιπτωσεις στο ΤΕΙ ΧΑΛΚΙΔΑΣ

 

 

Μετά την βίαιη αποβιομηχανοποίηση , μετά την ντροπιαστική αύξηση των ποσοστών ανεργίας , μετά το κλείσιμο δεκάδων υπηρεσιών ,μετά την συνεχιζόμενη διάλυση της φροντίδας υγείας  ο νομός μας δέχεται ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα .

Εντελώς απροειδοποίητα το υπουργείο Παιδείας  σύμφωνα με το Σχέδιο "Αθηνά" αποφάσισε το κλείσιμο 3 τμημάτων του και της μεταφοράς αυτών  ένα στην Λαμία και τα άλλα δυο στο παράρτημα στην Θήβα.

Σύμφωνα με αυτή την εξέλιξη υπολογίζεται ότι οι φοιτητές στο ΤΕΙ Χαλκίδας θα..... μειωθούν στο 1/3  σε σχέση με τον σημερινό αριθμό. Το ΤΕΙ Χαλκίδας είναι το μοναδικό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα του νομού μας και  θα έπρεπε όλοι οι αρμόδιοι φορείς να το προσέχουν σαν κόρη οφθαλμού.

Η παιδεία είναι το ύψιστο αγαθό και καλό θα είναι οι κυβερνώντες να επενδύσουν σε αυτήν και όχι να την αντιμετωπίζουν σαν φτωχό συγγενή.

Άραγε έχουν αναρωτηθεί κάποιοι τις επιπτώσεις? Κατανοούν το μεγάλο πλήγμα που θα δεχτεί η τοπική μας οικονομία? Οι φοιτητές που επέλεξαν το ΤΕΙ και την ευρύτερη περιοχή της  Χαλκίδας για τις σπουδές τους ρωτήθηκαν?

Είναι φανερό και κατανοητό πως το ΤΕΙ Χαλκίδας όχι μόνο δεν πρέπει να χάσει τμήματα άλλα αντιθέτως να ενισχυθεί και να ισχυροποιηθεί. Και σε αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει  να δημιουργηθεί ένα  κοινό μέτωπο όλων: βουλευτών, περιφέρειας ,δημοτικής αρχής ,πολιτικών κομμάτων ,πολιτικών νεολαιών και φορέων ώστε να μην επιτρέψουμε να περάσει αυτή η  απόφαση.

Θα είμαστε στο πλευρό των σπουδαστών έως ότου ο αγώνας τους δικαιωθεί.

Πρέπει να μπει ένα τέλος στην παρακμή του νομού μας ..γιατί πολύ απλά...πιο παρακμή πεθαίνεις….

Για την νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ευβοίας

Ο γραμματέας Χαράλαμπος Καραβάς