Το πρόβλημα των ναρκωτικών αποτελεί ένα ζήτημα σύνθετο, με πολλές παραμέτρους και αφορά όλους, ειδικούς και μη.
Η αντιμετώπισή του αποτελεί κάτ’ εξοχήν υποχρέωση της οργανωμένης πολιτείας και απ’ αυτή την άποψη έχει ιδιαίτερη σημασία να εκτιμάται και να αποτιμάται η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική όσον αφορά στα μέτρα που λαμβάνονται στην ιδεολογική τους αφετηρία και στην αποτελεσματικότητά τους.
Σε κάθε περίπτωση η αντιναρκωτική πολιτική οφείλει να είναι αποτέλεσμα ενός ευρύτερου κοινωνικού διαλόγου.
Δυστυχώς, τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ελλάδα, όχι μόνο απουσιάζει οποιαδήποτε πρωτοβουλία κοινωνικού διαλόγου από την κυβέρνηση της Ν.Δ. σε σχέση με το θέμα των ναρκωτικών, αλλά δεν έχει καταγραφεί και καμιά δράση για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.
Αντίθετα τα προβλήματα συσσωρεύτηκαν και διογκώθηκαν.
Παρά τις κατά καιρούς υποσχέσεις των Υπουργών Υγείας του κυβερνώντος κόμματος και του Πρωθυπουργού, τίποτα δεν έγινε και σήμερα καταγράφεται μια εμφανής έξαρση του φαινομένου.
Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης της Κυβέρνησης για την καταπολέμηση των ναρκωτικών είναι μια έκθεση ιδεών χωρίς ίχνος ρεαλισμού και υγειονομικής λογικής.
Η Ν.Δ. και τα στελέχη της μιλούσαν για την κατάργηση της λίστας αναμονής για τα προγράμματα υποκατάστασης και ενώ το Μάιο του 2004 στη λίστα υπήρχαν 2660 άτομα, σήμερα ο αριθμός τους έχει διπλασιαστεί.
Υποσχόντουσαν επέκταση των Κέντρων Πρόληψης και Πανελλαδική κάλυψη και ενώ παρέλαβαν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ 63 τέτοια κέντρα, μέσα σε πέντε χρόνια «κατάφεραν» να δημιουργήσουν μόνο 8 ακόμη και βεβαίως η χώρα να μην έχει καλυφθεί όπως είχε προγραμματισθεί.
Υπήρχαν συνεχείς δεσμεύσεις για επαγγελματική αποκατάσταση των απεξαρτημένων χρηστών, αλλά δεν απορροφήθηκαν ούτε τα κοινοτικά κονδύλια για την κατάρτισή τους.
Διαβεβαίωναν για την αύξηση της χρηματοδότησης όλων των φορέων που ασχολούνται με την αντιμετώπιση των ναρκωτικών και αυτό όχι μόνο δεν έγινε, αλλά πολλά Κέντρα κινδυνεύουν με λουκέτο, δράσεις για την πρόληψη περικόπτωνται και οι εργαζόμενοι σε πολλές περιπτώσεις παραμένουν απλήρωτοι επί μήνες.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, το ΠΑΣΟΚ με αίσθημα ευθύνης προς τους Έλληνες πολίτες δεσμεύεται όταν θα γίνει κυβέρνηση να υλοποιήσει προγράμματα για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, με έμφαση στον τομέα της πρόληψης, της θεραπείας, της κοινωνικής επανένταξης, με ευθύνη της ίδιας της πολιτείας όσο και των εποπτευομένων απ’ αυτή Φορέων και Οργανισμών. Στην προσπάθεια αυτή θα συμμετέχουν όλες οι κοινωνικές οργανώσεις και οι φορείς.
Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που θέτουμε εμείς ως κόμμα προτείνουμε συγκεκριμένες δράσεις όπως και κατευθύνσεις όπως:
1. Τη δημιουργία ενός Κεντρικού Συντονιστικού Οργάνου, το οποίο θα λειτουργεί σε συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία και τη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών.
2. Ο ΟΚΑΝΑ να μεταβληθεί σ’ ένα ανεξάρτητο οργανισμό που θα εισηγείται, συντονίζει, εποπτεύει και αξιολογεί, το Εθνικό Σχέδιο Δράσης και θα μπορεί να εκτελεί σχετικά προγράμματα.
3. Ειδικό ρόλο για την πρόληψη, πρέπει να διαδραματίζουν πρώτα τα σχολεία, με το κατάλληλα προετοιμασμένο διδακτικό προσωπικό. Είναι αναγκαίο ακόμη να διορισθούν στα σχολεία ειδικοί επιστήμονες επιφορτισμένοι με την στήριξη των μαθητών.
4. Η νομοθεσία που αφορά τα ναρκωτικά, θα πρέπει να διαπνέεται από πνεύμα αντιμετώπισης των αιτιών του προβλήματος και όχι από πνεύμα απλής διαχείρισης και τιμωρίας. Να δίνει έμφαση στην πρόληψη, την θεραπεία, την κοινωνική επανένταξη και όχι στην καταστολή.
5. Η φυλακή να σταματήσει να είναι χώρος χρήσης και διακίνησης ναρκωτικών. Οι φυλακές δεν μπορούν να συνεχίσουν να λειτουργούν ως αποθήκες ανθρώπων. Τα θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης που εφαρμόζονται στους παραβάτες της νομοθεσίας για τα Ναρκωτικά θα πρέπει να είναι τόσα και τέτοια που να καλύπτουν τις ανάγκες και να προτείνονται σαν εναλλακτικά της φυλάκισης μέτρα. Χρειάζεται να εξασφαλιστούν οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις ώστε να αναπτυχθούν ειδικές παρεμβάσεις για τους κρατούμενους των φυλακών.
6. Για την αντιμετώπιση των επιμέρους παραγόντων που οδηγούν στην χρήση και στην εξάρτηση, πρέπει να ενισχυθούν τα ειδικά προγράμματα για εφήβους.
Γι’ αυτό υπάρχει ανάγκη να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν ειδικά προγράμματα:
▪ για την καταπολέμηση της ανεργίας και την στήριξη των ανέργων
▪ για την εξάλειψη της σχολικής διαρροής
▪ για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των νέων
▪ για φροντίδα στα κακοποιημένα παιδιά
▪ για την στήριξη της ελληνικής οικογένειας
▪ για παρέμβαση σε καταστάσεις οικονομικής και πολιτιστικής φτώχειας.
7. Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ουσιοεξάρτησης, να δημιουργηθούν τόσοι συμβουλευτικοί σταθμοί και τόσα προγράμματα όσα απαιτούν οι ανάγκες της χώρας. Χρειάζεται τουλάχιστον ένα «στεγνό» θεραπευτικό πρόγραμμα σε κάθε νομό. Η παροχή υπηρεσιών απεξάρτησης δεν μπορεί να λειτουργήσει στο πλαίσιο ψυχιατρικοποιημένων δομών.
8. Η παροχή υπηρεσιών απεξάρτησης να είναι δημόσια και δωρεάν. Η ιδιωτικοποίηση αυτών των υπηρεσιών, θα οδηγήσει στην εμπορική εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου και της ανθρώπινης δυστυχίας.
9. Να δημιουργηθούν στα νοσοκομεία ειδικές υπηρεσίες που θα συνδέονται οργανικά με τους αντίστοιχους φορείς απεξάρτησης.
10. Να κλείσουν με παρέμβαση του Υπουργείου Υγείας και των κατά περίπτωση Νομαρχιών, τα παράνομα ιδιωτικά «θεραπευτικά προγράμματα».
Ο αγώνας είναι δύσκολος και πολύπλοκος και μόνο με συγκεκριμένες δράσεις και στοχευμένες ενέργειες μπορούν να έρθουν επιθυμητά αποτελέσματα.
Οι εξορκισμοί και τα αναθέματα για το θέμα δεν ωφελούν.
Κατερίνα Περλεπέ-ΣηφουνάκηΒουλευτής Εύβοιας ΠΑΣΟΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου