ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΡΟΘΥΜΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΥΘΟΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

Σήμερα, που η πολιτική απαξίωση έχει φθάσει στο ζενίθ ,η οικονομική κρίση σε απίστευτες- ακόμη και για τους ειδικούς- διαστάσεις, οι νέοι εξακολουθούν να αποστασιοποιούνται από την πολιτική και τα κοινά γενικότερα, βάζοντας την βάση για μια περεταίρω διαιώνιση της σημερινής κακής κατάστασης της ελληνικής κοινωνίας.
Με τα προβλήματα που οργιάζουν εξαιτίας ,της αποκρυπτομενης (από την κυβέρνηση) πραγματικής ανεργίας, πνιγεί το εισόδημα των νέων, τους ωθεί στην ανασφάλιστη και κατά συνέπεια «μαύρη» εργασία. Ο περίφημος μισθός πείνας των 600€ αποτελεί την μόνη διέξοδο για ένα αξιοπρεπές και τίμιο εισόδημα .Η ελλειπής και πρόχειρη εκπαίδευση , στην οποία τα φροντιστήρια αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα προκειμένου να αποκτήσει τις απαραίτητες γνώσεις κάποιος και η πανεπιστημιακή παιδεία η οποία παράγει νέους επιστήμονες- επαγγελματίες , αλλά με απαρχαιωμένα γνωστικά αντικείμενα μη εφαρμόσιμα στις πραγματικές ανάγκες της αγοράς και της κοινωνίας γενικότερα ,έχει φθάσει την νεολαία και την κοινωνία στο τέλμα της.
Αλλά και με πιο βαθιές παθογένειες στον κοινωνικό ιστό ,όπως την έλλειψη θεσμών και ιδανικών που να ανταποκρίνονται στην σημερινή νεολαία ,καθώς και την έλλειψη αξιοκρατίας η οποία έχει αντικατασταθεί από την άκρατη ρουσφετολογία που καταστρατηγεί κάθε δυνατότητα για ίσα δικαιώματα όλων των νέων στην ζωή ανεξαρτήτως της κοινωνικής τους τάξης .Ο σημερινός νέος είναι παγιδευμένος σε ένα πολιτικό <>,που τον κρατά καθηλωμένο στις καφετερίες και σε μια μοιρολατρική στάση πολιτικής απροθυμίας.

Και ενώ μια κοινωνιολογική θεωρία περιγράφει την σημερινή νεολαία ως <<γενιά των Χ>>-νέοι γεννημένοι από το 1965-1985, ατομικιστές ,εγωιστές και πολιτικά απρόθυμοι-υπάρχει πάντα η προσδοκία για μια νεολαία εξεγερμένη και πολιτικά ενεργή.
Σήμερα λοιπόν ,περισσότερο από ποτέ ,είναι η ώρα που οι νέοι πρέπει να βγουν από τα καβούκια τους να αφήσουν στην άκρη το<> και να συμμετάσχουν στην πολιτική καθημερινότητα , καταγγέλλοντας και παρεμβαίνοντας στα προβλήματα.
Ειδάλλως η συνέχιση αυτής της πραγματικότητας που κυριαρχεί η πολιτική απροθυμία θα οδηγήσει στην διαιώνιση της σημερινής άρρωστης καθημερινότητας, βάζοντας έτσι τον σύγχρονο νέο να παλεύει για μια θέση στον ήλιο <<δημόσιο>> δίχως κοινωνική ευαισθησία και κάνοντας τον πέρα για πέρα ατομικιστή.
Επομένως η πολιτικοποίηση των νέων είναι πλέον επιτακτική. Ειδικά στην Εύβοια πρέπει να συστρατευθούμε όλοι στο άρμα της Νεολαίας του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος ,η οποία δραστηριοποιείται ενεργά στην πολιτική ζωή του νομού .
Σήμερα λοιπόν που τα μηνύματα του σοσιαλισμού είναι επίκαιρα όσο ποτέ ,η νεολαία προσκαλεί όλους τους νέους για αγώνες και μάχες για ένα καλύτερο μέλλον της κοινωνίας.


Κωνσταντίνος Τσοκάνης